Úðinn drýpur og sindrar í silfurgljá
Í svona veðri finnst regninu gaman að detta
Á blómin, sem nú eru upptekin af að spretta
og eru fyrir skemmstu komin á stjá.
Og upp úr renginu rís hin unga borg,
rjóð og tær eins og nýstigin upp af baði
Og sólin brosir á sínu himneska hlaði
og horfir með velþóknun yfir stræti og torg.
Og léttir geislar glitra um lygnan fjörð
eins og glóbjört minning um tunglskinið frá í vetur.
Ó, engan ég þekki, sem gæti gert þetta betur
En guð, að búa til svona fallega jörð.
